Cześć i chwała niechaj będą Tobie, o Panie, mój Boże! Oto przednie drzewko, któreś zasadził na łąkach swej miłości i pielęgnował palcami swej władzy. Tyś je wodą ze źródła wiecznego życia podlewał, co z ogrodów Twojej jedności wypływa, i Tyś sprawił, że obłoki Twojego czułego miłosierdzia zrosiły je deszczem łask Twoich. Wzrastało ono i rozwijało się w cieniu Twych błogosławieństw objawionych ze Źródła Twojej Boskiej istoty. Wybuchło ono zielenią i pąkami, ciężkie jest od owoców, dzięki opatrzności Twych cudownych darów i szczodrości i porusza nim wonny powiew Twej miłującej życzliwości.
O Panie! Spraw, aby to drzewko stało się zielone, świeże i kwitnące, dzięki potokom Twoich wyjątkowych łask i względów, którymi obdarzyłeś przybytki świętości w Twoim wiecznym Królestwie i przyozdobiłeś istoty jedności na arenie zjednoczenia.
O Panie! Wspomóż go swoją umacniającą łaską płynącą z Twego niewidzialnego Królestwa, przyjdź z pomocą takich zastępów, które skryte są przed oczyma sług Twoich i spraw, by stąpał pewnie w Twojej obecności. Rozluźnij jego język, aby mógł Cię wspominać i uraduj jego serce, aby mogło świętować Twoją cześć. Rozświetl jego twarz w Twoim Królestwie, rozwijaj go w krainie na wysokościach i łaskawie umacniaj go w służeniu Twojej Sprawie.
Tyś jest Wszechmocnym, Wszechłaskawym, Wszechwiedzącym.