Nie usuwaj, o Panie, świątecznego stołu, który został nakryty w Imię Twoje, i nie tłum palącego się płomienia, wznieconego przez Twój nieujarzmiony ogień. Nie zatrzymuj strumienia Twej żywej wody, szemrzącej melodie Twojej chwały i pamięci o Tobie i nie pozbawiaj sług swoich woni Twoich słodkich zapachów niosących aromat Twojej miłości.
Panie! Przemień rozpaczliwe niepokoje Twoich świętych w spokój, ich ubóstwo w dobrobyt, ich poniżenie w chwałę, ich smutek w błogą radość, o Ty, który dzierżysz w swoim ręku wodze całej ludzkości!
Tyś zaiste jest Jedynym, w Jednej Osobie, Mocnym, Wszechwiedzącym, Wszechmądrym.