Chwała Ci, o mój Boże! Gdyby nie udręki doznawane na Twojej ścieżce, jak można by rozpoznać prawdziwie miłujących Ciebie, a gdyby nie trudy znoszone z miłości do Ciebie, jak mogłaby objawić się ranga tych, którzy tęsknią za Tobą? Twoja potęga jest mi świadkiem! Towarzyszami wszystkich, którzy Cię wielbią, są ronione przez nich łzy, a pocieszycielami tych, którzy Cię szukają, są wydawane przez nich jęki, zaś pokarmem tych, którzy spieszą na spotkanie z Tobą, są okruchy ich złamanych serc.
Jakże słodka jest mi gorycz śmierci poniesionej na Twojej ścieżce i jak drogocenne w mym mniemaniu są nieprzyjaciół Twoich strzały, napotykane po to, by wywyższać Twoje słowo! Pozwól, abym w Twojej Sprawie, o mój Boże, wysączył wszystko, czegoś zapragnął, i ześlij na mnie w miłości swojej wszystko, coś dla mnie przeznaczył. Na Twoją chwałę! Życzę sobie jedynie tego, co jest Twoim życzeniem, i cenię tylko to, co Ty cenisz. W Tobie po wsze czasy złożyłem całą moją ufność i nadzieję.
Błagam Cię, o mój Boże, powołaj jako pomocników tego Objawienia tych, którzy będą uznani za godnych Twojego imienia i Twojej wszechwładzy, aby wspominali mnie pośród Twoich stworzeń i wznieśli w Twoim kraju zwycięskie chorągwie.
Mocen jesteś czynić wedle swego upodobania. Nie ma Boga poza Tobą, Pomocą w Niebezpieczeństwie, Samoistnym.