Pozwól mi, o mój Boże, zbliżyć się do Ciebie i przebywać w otoczeniu Twojego dworu, gdyż oddalenie od Ciebie omalże nie wyniszczyło mnie całkowicie. Spraw, abym spoczywał w cieniu skrzydeł Twojej łaski, gdyż płomień rozłąki z Tobą stopił moje serce. Przybliż mnie do rzeki, która jest prawdziwym życiem, gdyż duszę moją męczy pragnienie w bezustannym poszukiwaniu Ciebie. Moje westchnienia, o mój Boże, głoszą gorycz mojej udręki, a łzy, które wylewam, są świadectwem miłości do Ciebie.
Błagam Cię na wysławianie, którym sławisz samego siebie, i na chwałę, którą wychwalasz swoją własną Istotę, abyśmy zostali zaliczeni do tych, którzy Cię rozpoznali i uznali Twoją wszechwładzę w Twoich Dniach. Dopomóż nam więc, o mój Boże, pić żarliwie z palców miłosierdzia życiodajną wodę Twojej serdecznej dobroci, abyśmy całkowicie zapomnieli o wszystkim z wyjątkiem Ciebie i zajmowali się jedynie Tobą. Mocen jesteś czynić wszystko wedle swojej woli. Nie ma innego Boga poza Tobą, Potężnym, Pomocą w Niebezpieczeństwie, Samoistnym.
Pochwalone bądź Imię Twoje, o Ty, który jesteś Królem wszystkich Królów!