Chwała bądź Tobie, o mój Boże! Błagam Cię na Twoje Imię, przez któreś wzniósł sztandar swojego przewodnictwa, rozlał blask swojej serdecznej dobroci i objawił suwerenność swego panowania; przez które lampa Twoich imion pojawiła się w miejscu Twoich przymiotów i zajaśniał Ten, który jest Tabernakulum Twojej jedności i Uosobieniem uniezależnienia; przez które jawne stały się drogi Twojego przewodnictwa i wyznaczone ścieżki Twojego upodobania; przez które zatrzęsły się fundamenty błędu i obalone zostały znaki niegodziwości; przez które wytrysnęły fontanny mądrości i zesłany został niebiański stół; przez któreś ocalił swoich służebników i udzielił im swojego uzdrowienia; przez któreś okazał swoim służebnikom swoje czułe miłosierdzie i objawił swoje przebaczenie pośród stworzeń swoich – błagam Cię, chroń tego, który przylgnął i powrócił do Ciebie, przywarł do Twojego miłosierdzia i uchwycił się rąbka Twojej miłościwej opatrzności. Ześlij więc na niego swoje uzdrowienie, przywróć pełnię sił, obdarz stałością, której Ty udzielasz, i spokojem zsyłanym z Twoich wyżyn.
Tyś zaprawdę jest Uzdrawiającym, Ocalającym, Pomagającym, Wszechmogącym, Potężnym, Wszechchwalebnym, Wszechwiedzącym.