اِلهَا مَعبُودا كَريما رَحيما

توئی آن سُلطانی كه سلاطين عالم نزد اِسمی از اسمايت خاضع و خاشع. ای كريم، كَرَمت عالم را احاطه نموده و رحمتت سبقت گرفته. تو را قسم می‌دهم به‌كلمۀ عليا و اقتدارِ قَلَمِ اعلی كه اين عبد را مؤيّد فرمائی بر آنچه لايق ايّام تواست. غريبی ارادۀِ وطن اعلی نموده و قاصدی قصد غايتِ قُصوی كرده. او را مدد فرما تا بر خدمتت قيام نمايد و به انتشارِ اوامر و احكامت مشغول گردد. ای كريم، اين فقير را از بحرِ غَنايت محروم منما و اين مسكين را در ظلّ رحمتت مَقرّ ده كه شايد از نفحات وحی تازه شود و به حياتِ ابدی فائز گردد. توئی قادر و توانا و توئی عالم و دانا. لا اِلهَ الّا اَنتَ العَليّ الاَعلی.