اِلها مَعبُودا

اين نهالي است تو غَرس نمودی، از اَمطارِ سَحابِ رحمت آبش ده. توئی آن كريمی كه عِصيان عالم تو را از كَرَم منع ننمود و از بدايعِ فضلت باز نداشت، توئی كه جودت وجود را موجود فرمود و به افقِ اعلی راه نمود. عبادت را از صِراطِ مستقيمت منع مفرما. توئی قادر و توانا.