O Ty, mój Boże, który prowadzisz poszukującego na właściwą drogę, który wybawiasz zagubioną i oślepłą duszę od pustyni zatracenia, Ty, który obdarowujesz prawych wielkimi darami i względami, który strzeżesz bojaźliwych w swoim niezdobytym schronieniu, który odpowiadasz na wołanie wzywających Ciebie ze swojego najwyższego horyzontu. Bądź pochwalony, o mój Panie! Tyś wybawił nieuważnych od śmierci niewiary, Tyś przywiódł tych, którzy lgną do Ciebie do celu podróży i rozradował przekonanych pośród sług swoich, spełniając ich najgorętsze pragnienia, i ze swojego Królestwa piękna Tyś otworzył bramy zjednoczenia przed obliczem tęskniących za Tobą i ocalił ich od ognia niedostatku i utraty, tak że pospieszyli oni do Ciebie i dostąpili Twojej obecności i przybyli do Twoich gościnnych bram i otrzymali obfitą część darów.
O mój Panie, oni byli spragnieni, a Tyś podał wodę pojednania do ich spieczonych ust. O Czuły, Obdarowujący. Tyś uśmierzył ich ból balsamem swej szczodrości i łaski oraz uleczył ich dolegliwości niezastąpionym lekarstwem swojego współczucia. O Panie, umocnij ich stopy na Twojej prostej ścieżce, powiększ dla nich ucho igielne i spraw, aby przyodziani w królewskie szaty przechadzali się w chwale po wieki wieków.
Zaprawdę, Tyś jest Hojnym, Nieustannie Dającym, Drogocennym, Najłaskawszym. Nie ma innego Boga poza Tobą, Mocnym, Potężnym, Wywyższonym, Zwycięskim.
