اِلهَا مَعبُودا مَلِكا مَقصُودا

به چه لسان تو را شكر نمايم؟ غافل بودم آگاهم فرمودی، مُعرض بودم بر اِقبال تأييد نمودی، مُرده بودم از آبِ حيات زندگی بخشيدی، پژمرده بودم از كوثرِ بيان كه از قلمِ رحمن جاری شده تازگی عطا كردی. پروردگارا، وجودِ كُلّ از جودت موجود، از بحرِ كَرَمَت محروم مفرما و از دريایِ رحمتت منع مكن. در هر حال توفيق و تأييد می‌طلبم و از سماءِ فضل بخششِ قديمت را سائلم. توئی مالِكِ عطا و سُلطان ملكوتِ بقا.