Chwała niechaj będzie Tobie, o Panie, mój Boże! Nie poniżaj tego, któregoś mocą swej odwiecznej wszechwładzy wywyższył i nie oddalaj od siebie tego, który za Twoją sprawą wszedł do przybytku Twojej wieczności. Czy odrzucisz tego, o mój Boże, któregoś objął swoim panowaniem i czy odtrącisz tego, o moje Upragnienie, któremuś stał się ucieczką? Czy możesz poniżyć tego, któregoś wyniósł, albo też zapomnieć o tym, któremuś pozwolił pamiętać o Tobie?
Pochwalony, wielce pochwalony jesteś! Tyś jest Tym, który od wieków był Królem całego stworzenia i jego Pierwszym Poruszycielem i na wieki pozostaniesz Panem wszystkich stworzonych rzeczy i ich Rozkazodawcą. Pochwalony bądź, o Boże mój! Jeśli przestaniesz być miłosierny dla sług swoich, któż zatem okaże im miłosierdzie; a jeśli odmówisz wspomożenia swoich umiłowanych, któż przyjdzie im z pomocą?
Pochwalony, niezmiernie pochwalony jesteś! Uwielbiony jesteś w swojej prawdzie i Tobie zaprawdę wszyscy oddajemy cześć; i objawiony jesteś w swej sprawiedliwości, i o Tobie zaprawdę wszyscy dajemy świadectwo. Tyś zaprawdę umiłowany jest w swojej łasce. Nie ma Boga poza Tobą, Pomocą w Niebezpieczeństwie, Samoistnym.
