Upewnij nasze kroki na swej ścieżce, o Panie, i umocnij serca nasze w posłuszeństwie Tobie. Zwróć nasze twarze ku pięknu swojej jedyności i rozraduj naszą pierś znakami swej Boskiej jedności. Przystrój ciała nasze szatą swojej hojności, usuń sprzed naszych oczu zasłonę grzeszności i podaj nam kielich swojej łaski; aby istota wszystkich stworzeń mogła opiewać Twoją chwałę przed uosobieniem Twojej wielkości. Objaw się zatem, o Panie, w swoich miłosiernych wypowiedziach i w tajemnicy Twojej Boskiej istoty, aby święta rozkosz modlitwy wypełniła nasze dusze – modlitwy, która wzniesie się ponad słowa i litery i wzbije ponad szmer sylab i dźwięków – aby wszystkie rzeczy stopiły się w nicość wobec objawienia Twojej wspaniałości.
Panie! Oto słudzy, którzy pozostali wierni i wytrwali w Twoim Przymierzu i Testamencie, którzy mocno uchwycili się więzi stałości w Twojej Sprawie i przylgnęli do rąbka szaty Twojej wielkości. Wspomóż ich, o Panie, swoją łaską, utwierdź ich swoją mocą i umocnij ich w posłuszeństwie Tobie.
Tyś jest Przebaczającym, Łaskawym.
