Munájátu’l-Liqá’
Następującą modlitwę, objawioną przez ‘Abdu’l-Bahę, czyta się w Świątyni, gdzie jest pochowany. Jest ona także odmawiana jako modlitwa osobista.
Ktokolwiek odmówi tę modlitwę z pokorą i żarliwością, ten przyniesie zadowolenie i radość sercu tego Sługi; będzie to nawet tak, jak gdyby spotkał Go twarzą w twarz.
On jest Najchwalebniejszym!
O Boże, mój Boże! W pokorze i we łzach wznoszę moje błagające dłonie ku Tobie i kryję twarz w pyle Twego Progu, wywyższonego ponad wiedzę uczonych i wysławianie wszystkich, którzy Cię wychwalają. Popatrz łaskawie na swojego służebnika, pokornego i uniżonego u Twoich wrót, spojrzeniem oka swego miłosierdzia i zanurz go w Oceanie swojej odwiecznej łaski.
Panie! On jest Twoim biednym i uniżonym sługą, oczarowanym Tobą i błagającym Ciebie, usidlonym w Twojej dłoni, modlącym się gorąco do Ciebie, ufającym Tobie, we łzach przed Twoim obliczem, wołającym i błagającym Ciebie, mówiąc:
O Panie, Boże mój! Obdarz mnie Twoją łaską służenia Twoim umiłowanym, umocnij mnie w służbie dla Ciebie, rozjaśnij moje czoło światłem uwielbienia na Twoim dworze świętości oraz modlitwy do Twojego królestwa wielkości. Pomóż mi być niepomnym siebie przed niebiańskim wejściem Twoich wrót i dopomóż mi uniezależnić się od wszystkiego w Twoim świętym otoczeniu. Panie! Daj mi pić z kielicha bezinteresowności, okryj mnie jej szatą i zanurz mnie w jej oceanie. Uczyń mnie niczym proch na ścieżce Twoich umiłowanych i spraw, abym mógł ofiarować moją duszę za ziemię uszlachetnioną krokami Twoich wybrańców na Twojej drodze, o Panie Chwały na Wysokościach.
Tą modlitwą Twój sługa wzywa Cię o świtaniu i w porze nocy. Spełnij pragnienie jego serca, o Panie! Oświeć jego serce, rozraduj jego duszę, roznieć jego płomień, aby mógł służyć Twojej Sprawie i sługom Twoim.
Tyś jest Obdarowującym, Litościwym, Najhojniejszym, Łaskawym, Miłosiernym, Współczującym.
