Chwała niechaj będzie Tobie, o mój Boże! Ty słyszysz swoich żarliwych miłośników, lamentujących z powodu rozłąki z Tobą, i tych, którzy Cię rozpoznali, płaczących żałośnie, bo daleko im do Twojej obecności. Otwórz szeroko przed ich obliczami, o mój Panie, bramy swojej łaski, aby mogli przez nie wejść za Twoim przyzwoleniem i zgodnie z Twoją wolą, i mogli stanąć przed tronem Twojego majestatu i uchwycić barwy Twojego głosu, i zostać oświetleni wspaniałością światła Twojego oblicza.
Mocen jesteś czynić wedle swojej woli. Nikt nie może oprzeć się mocy Twej niezawisłej potęgi. Od niepamiętnych czasów Tyś był sam jeden, bez nikogo równego sobie, i na zawsze pozostaniesz dalece ponad wszelką myśl o Tobie i wszelkie wyobrażenie Ciebie. Miej miłosierdzie zatem dla sług swoich, przez Twoją łaskę i szczodrość, i nie pozwól, aby trzymani byli z dala od brzegów oceanu Twojej bliskości. Jeśli Ty ich opuścisz, któż okaże im przyjaźń; a jeśli Ty odsuniesz ich od siebie, któż okaże im łaskę? Nie mają innego Pana oprócz Ciebie, nikogo, by wielbić oprócz Ciebie. Obejdź się z nimi wspaniałomyślnie, dzięki swej hojnej łasce.
Tyś prawdziwie jest Zawsze Przebaczającym, Najbardziej Współczującym.
