O Panie! Jakimże to potokiem szczodrobliwości obdarowałeś i jakąż powódź obfitej łaski zesłałeś! Sprawiłeś, że wszystkie serca stały się jako jedno serce, a wszystkie dusze połączyły się w jedną duszę. Obdarzyłeś bezwładne ciała życiem i uczuciem i tchnąłeś świadomość ducha w te pozbawione życia ramy. Dzięki świetlistym promieniom padającym z Jutrzenki Wszechmiłosiernego obdarzyłeś te atomy pyłu widzialnym istnieniem, a dzięki falom oceanu jedyności te ulotne krople pienią się i grzmią.
O Wszechmocny, który obdarzasz źdźbło słomy mocą góry i umożliwiasz drobinie kurzu odbijanie chwały olśniewającego słońca! Udziel nam swej czułej łaski i przychylności, abyśmy powstali, by służyć Twej Sprawie i nie doznali wstydu przed ludami ziemi.