Vergun mij, o mijn God, U nader te komen en binnen de grenzen van Uw hof te verblijven, want het veraf zijn van U heeft mij bijkans doen wegkwijnen. Laat mij rusten onder de schaduw van de vleugels van Uw genade, daar de vlam van mijn afzondering van U mijn hart in mij heeft verteerd. Breng mij nader tot de rivier van waarachtig leven, want mijn ziel brandt van dorst in zijn onophoudelijke zoektocht naar U. Mijn zuchten, o mijn God, verkondigen mijn bittere smart, en de tranen die ik schrei getuigen van mijn liefde voor U.
Ik smeek U, bij de lof waarmee Gij Uzelf looft en de glorie waarmee Gij Uw eigen Essentie verheerlijkt, te schenken dat wij gerekend mogen worden tot hen die U in Uw dagen hebben erkend en Uw soevereiniteit hebben onderkend. Help ons dan, o mijn God, om uit de hand van erbarmen de levende wateren van Uw goedertierenheid te drinken, opdat wij alles buiten U geheel mogen vergeten, en slechts U indachtig zullen zijn. Krachtig zijt Gij te doen hetgeen Gij wilt. Geen God is er buiten U, de Machtige, de Helper in nood, de Bij-zich-bestaande.
Verheerlijkt zij Uw Naam, o Gij die de Koning aller koningen zijt!
