ای رَبّ عـزیـز، قُلوبِ مُحتَرِقۀ حَبیبانَت را به مُرورِ نَسائمِ امید و عِنایت شاد و مُهتَزّ فـرما و به انوارِ تعالیمِ آسمانیت آن خِطّه مُبـارکه را روشن کـن، خیمۀ امرت را در قطبِ آن اِقلیم جَلیل مُرتَفَع نما و یارانِ آشفتۀ رویت را به قـوّتی مَلَکوتی مَبعوث کن. مَـوَانِع و مَشاکِل را به اسبابی غیبیه زائل نما و نِـدای اِسم اَعظمت را به گوشِ قَـریب و بَعید و وَضیع و شَریف بِـرسان تا بادیۀ خـراسان که در بَدوِ ظُهور، اعلام و رایاتِ نصرتِ امرت را مرتفع ساخته دو بـاره به اِهتِزاز آیـد و از اَخلاف، رِجالی چـون اَسلاف مَبعُوث گـردنـد که صیتِ آن قِطعه نـوراء را در شرق و غـربِ عـالم مُشتَهَر سازند.

بندۀ آستانش شوقی