وای وای ای عاشقان هوای نفسانی
از معشوق روحانی چون برق گذشتهاید و بخیال شیطانی دل محکم بستهاید ساجد خیالید و اسم آن را حقّ گذاشتهاید و ناظر خارید و نام آن را گل گذاردهاید نه نفس فارغی از شما برآمد و نه نسیم انقطاعی از ریاض قلوبتان وزید نصائح مشفقانهٔ محبوب را بباد دادهاید و از صفحهٴ دل محو نمودهاید و چون بهائم در سبزهزار شهوت و امل تعیّش مینمائید