هُواللّه
ای دلبرِ آفاق، شکر تو را که ديده به ديدارت روشن گـرديد و دل وجـان از نفحاتِ قـُدست غِبطۀِ گلزار و چمن شد، نَفحاتِ اُنس مرور يـافت و نفثاتِ روحالقدس منتشر شد، جان به جانان رسيد و دل راه به بارگاه يافت و به سِرّ ِمَکنون و رمز مَصون آگاه شد. ای پروردگار، در صونِ حمايت مأوی ده و در کهفِ عنايت ملجأ و پناه بخش. ای مهربان، اگر بنوازی جوهرِ وفا و حقيقتِ عطا است و اگر بگدازی مستوجبِ عذاب و جفا است، آنچه شايان آستان است رايگان فرما و آنچه لايقِ حقايق است ارزان کن، ذليلی را به صِرفِ موهبت عزيزِ ملکوت فرما و حقيری را به نهايتِ رأفت مَظهَرِ فيضِ لاهوت نما. ای پروردگار، حفظ کن، صيانت فرما تا قدم نَلَغزد و به اَسفَلِ درجات نرسد. توئی مقتدر و عزيز و توانا و توئی عالم و بينا و دانا اِنّکَ اَنتَ الغَفُورُالرّحيم.