هواللّه
خدایا، تو را شکر باد که این بیگانه را آشنای خویش نمودی و این بیچاره را به پناهِ خود راه دادی، تشنۀ جان سوخته را آبِ حیات بخشیدی و ماهیِ لب تشنه را به عَذبِ فُرات در آوردی. لَکَ الحَمدُ علی ذلک، اِنَکَ اَنتَ الکَریمُ الرّحیمُ الوَهّاب.
ع ع