هُواللّه
ای خداوندِ يکتا ای پروردگارِ بيهمتا، ستايش و نيايش تو را که اين اِکليلِ جَليل را بر سر اين ضُعفا نهادی و اين رِداء عِزّتِ ابديّه را بر دوشِ اين فقرا دادی، پَرتوِ تقديست بر هيکلِ تُرابی زد انوار جهان ابدی ظاهر شد، شعلۀ عنايتت از نارِ موقده ظاهر شد و قلوب را حياتِ جاودانی داد، شکر تو را بر اين موهبت و بر اين عنايت و بر اين رحمت که اين ضعفا را به آن مُخَصّص داشتی. توئی کريم و رحيم و مهربان.