To są, o mój Boże, te dni, w których Tyś nakazał sługom swoim zachowywać Post. Tyś ozdobił nim wstęp do Księgi swoich Praw, objawionej Twoim stworzeniom i przystroił Skarbnice swoich przykazań wobec wszystkich, którzy są w Twoim niebie, i wszystkich, którzy są na Twej ziemi. Tyś obdarzył każdą godzinę tych dni wyjątkową zaletą, nieprzeniknioną dla nikogo poza Tobą, którego wiedza ogarnia wszystkie stworzone rzeczy. Tyś także przydzielił każdej duszy cząstkę tej zalety, zgodnie z Tablicą swego wyroku i Pismami swojego nieodwołalnego orzeczenia. Ponadto, każdą stronicę tych Ksiąg i Pism przeznaczyłeś dla każdego z ludów i rodów ziemi.
Dla swoich żarliwych miłośników, zgodnie ze swoim wyrokiem, Tyś każdego świtu przeznaczył kielich pamięci o Tobie, o Ty, któryś jest Władcą władających! Oto są ci, którzy zostali tak upojeni winem Twojej nieskończonej mądrości, że porzucili swoje posłania z tęsknoty za wysławianiem Ciebie oraz głoszeniem Twoich cnót, a także stronią od snu, pragnąc dostąpić Twojej obecności i mieć udział w Twoich dobrodziejstwach. Oczy ich zawsze były zwrócone w kierunku Świtu Twojej serdecznej dobroci, a oblicza skierowane w stronę Źródła Twojego natchnienia. Ześlij więc na nas i na nich z obłoków swojego miłosierdzia to, co godne jest nieba Twojej szczodrobliwości i łaski.
Pochwalone bądź Imię Twoje, o Boże mój! Oto wybiła godzina, kiedy przed obliczem swoich stworzeń odmykasz drzwi swojej hojności i szeroko otwierasz podwoje swojego czułego miłosierdzia dla wszystkich mieszkańców Twojej ziemi. Błagam Cię na tych wszystkich, którzy przelali krew na Twojej ścieżce, którzy w swej tęsknocie za Tobą oswobodzili się z przywiązania do któregokolwiek z Twoich stworzeń, których tak uniosły słodkie wonie Twojego natchnienia, że wszystkie członki ich ciała śpiewały Twoją chwałę i drżały od wspominania Ciebie, abyś nie odmawiał nam tego, coś nieodwołalnie zarządził w tym Objawieniu – w Objawieniu, którego moc sprawiła, że każde drzewo wołało to, co ongiś Krzak Gorejący ogłosił Mojżeszowi, który z Tobą rozmawiał – w Objawieniu, które pozwoliło każdemu najdrobniejszemu kamykowi ponownie rozbrzmiewać Twoją chwałą, podobnie jak wysławiały Cię kamienie w czasach Muḥammada, Twojego Przyjaciela.
Oto są ci, o mój Boże, którym Tyś łaskawie pozwolił zaprzyjaźnić się z Tobą i pozostawać w komunii z Tym, który jest Objawicielem Ciebie samego. Wiatr Twojej woli rozrzucił ich na wszystkie strony aż do czasu, gdyś zgromadził ich w swoim cieniu i sprawił, że weszli w granice Twojego dworu. I teraz, gdyś pozwolił im przebywać w cieniu baldachimu swojej łaski, wspomagaj ich, aby osiągnęli to, co przystoi tak dostojnej pozycji. Nie dozwól, o mój Panie, aby zaliczali się do tych, którzy choć cieszą się Twoją bliskością, powstrzymani zostali od rozpoznania Twego oblicza, i którzy, choć spotykają się z Tobą, pozbawieni są Twojej obecności.
Oto są słudzy Twoi, o mój Panie, co wkroczyli wraz z Tobą do tego Największego Więzienia, którzy w jego ścianach zachowywali Post zgodnie z tym, coś Ty im nakazał w Tablicach swojego rozkazu i w Księgach swojego wyroku. Ześlij więc na nich to, co całkowicie oczyści ich ze wszystkiego, co budzi Twoją odrazę, aby w pełni stali się oddani Tobie i niezależni od wszystkiego z wyjątkiem Ciebie.
Ześlij nam, o mój Boże to, co jest godne Twojej łaski i przystoi Twej hojności. Pozwól nam zatem, o mój Boże, żyć, pamiętając o Tobie, i umrzeć, miłując Ciebie, i obdarz nas darem swojej obecności w Twoich przyszłych światach – światach, które są nieprzeniknione dla kogokolwiek poza Tobą. Tyś naszym Panem i Panem wszystkich światów oraz Bogiem wszystkich, którzy są w niebie, i wszystkich, którzy są na ziemi.
Ty widzisz, o mój Boże, co spotkało Twoich umiłowanych w ciągu dni Twoich. Twoja chwała jest mi świadkiem! Głosy lamentu Twoich wybrańców unoszą się w Twoim królestwie. Niektórych z nich na Twojej ziemi usidlili niewierni i nie dali im dotrzeć do dworu Twojej chwały. Inni zdołali zbliżyć się do Ciebie, ale powstrzymano ich od oglądania Twojego oblicza. Jeszcze innym pozwolono ze względu na ich pragnienie ujrzenia Ciebie wejść w granice Twojego dworu, lecz pozwolili oni, aby zasłony wyobraźni i krzywdy wyrządzone przez ciemiężców pośród ludów Twoich stanęły pomiędzy nimi a Tobą.
Oto wybiła godzina, o mój Panie, którą Tyś wywyższył ponad każdą inną godzinę i którą Tyś przeznaczył dla najdoskonalszych spośród Twoich stworzeń. Błagam Cię, o mój Boże, przez wzgląd na nich i na Ciebie samego, abyś ustanowił w ciągu tego roku to, co wywyższy Twoich umiłowanych. Zarządź ponadto w ciągu tego roku to, co pozwoli Jutrzence Twojej mocy zaświecić jasno ponad horyzontem Twojej chwały i rozjaśnić cały świat Twoją królewską mocą.
Uczyń Twoją Sprawę zwycięską, o mój Panie, a poniż Twoich nieprzyjaciół. Zapisz dla nas zatem dobro tego świata i świata który nastąpi. Tyś jest Prawdą, która zna utajone rzeczy. Nie ma Boga poza Tobą, Zawsze Przebaczającym i Wszechdobroczynnym.
