O mój wieczny Ukochany i mój uwielbiony Przyjacielu! Jak długo jeszcze pozbawiony będę Twej obecności i cierpieć będę z powodu oddalenia od Ciebie? Prowadź mnie do ustroni swego niebiańskiego Królestwa, a w miejscu pojawienia się Twej niebieskiej Krainy skieruj na mnie spojrzenie swej miłościwej życzliwości.
O Ty, Panie Wszechmogący! Zalicz mnie do mieszkańców Królestwa. Ten śmiertelny świat jest moim mieszkaniem; daj mi siedzibę w krainach Bezmiejscowego. Do tej ziemskiej sfery przynależę; rzuć na mnie blask swego wspaniałego światła. W tym świecie pyłu przebywam; uczyń mnie mieszkańcem swej niebiańskiej krainy, abym mógł złożyć życie na Twej drodze i osiągnąć pragnienie mego serca, abym mógł ukoronować moją głowę diademem Boskiej przychylności i wznieść triumfalny okrzyk: „O Chwało Boga, Najchwalebniejszy!”.