O Ty życzliwy Panie! Dusze te są Twoimi przyjaciółmi, którzy zgromadzili się razem i są uniesieni Twoją miłością. Porwani są promieniami Twego piękna i urzeczeni Twoimi piżmowymi lokami. Oddali Ci swoje serca i pokorni i bezradni błąkają się po Twojej ścieżce. Porzucili przyjaciela i nieznajomego i uchwycili się Twej jedności, skłaniając się przed Tobą w uwielbieniu.
Należeli do tego świata doczesnego; Ty przyjąłeś ich do swego Królestwa. Byli jak zwiędłe rośliny na pustyni niedostatku i zagubienia; uczyniłeś ich sadzonkami ogrodu wiedzy i zrozumienia. Głosy ich były uciszone; sprawiłeś, że przemówili. Byli przygnębieni; obdarzyłeś ich natchnieniem. Byli jako ziemia spieczona i jałowa; przemieniłeś ich w różany ogród wewnętrznych znaczeń. Byli jako dzieci w świecie ludzkości; umożliwiłeś im osiągnięcie niebiańskiej dojrzałości.
O Ty, Życzliwy! Daj im azyl i schronienie pod osłoną Twej opieki i chroń ich od prób i nieszczęść. Udziel im swej niewidzialnej pomocy i obdarz swą nieomylną łaską.
O Ty, dobry i umiłowany Panie! Oni są jako ciało, a Ty jesteś Duchem życia. Świeżość i piękno ciała zależne są od łaski ducha. Potrzebują oni zatem Twoich utwierdzeń i pragną podtrzymującej mocy Ducha Świętego w tym nowym Objawieniu. Tyś jest Potężnym. Tyś jest Dającym, Żywicielem, Obdarowującym i Przebaczającym. Ty jesteś Tym, który jasno lśni z niewidzialnej Krainy.
