هُواللّه

رحمانا رحيما کريما، شرق و غرب از انوار مَشرق جمال مُنَوّر است و مشام روحانيان از نَفَحاتِ قُدست مُعطّر. خداوندا، بندگان را در ظِلّ عنايت پناه ده، نادانان را بر اسرارِ حقيقت آگاه کن، بيچارگان را مَلجأی بخش و آوارگان را سر و سامانی ده، دل‌های شکسته را مسرور کن و مرغانِ بال شکسته را پرواز ده، تشنگان را از سَلسَبيلِ عنايت بنوشان و فقيران را از گنجِ ملکوت مُستغنی فرما، طفلان را در مهدِ عنايت پرورش ده تا به بلوغ برسند، مريضان را به درمانِ آسمانی درمان فرما تا صحّت و عافيت يابند. خداوندا، کوران را بينا کن و کران را شنوا نما، مُردگان را زنده کن و پژمردگان را تر و تازه فرما، نوميدان را اميدوار کن و مَحرومان را به هر عطائی سزاوار فرما، توئی بخشنده توئی دهنده و توئی مهربان. ای پروردگار، هر چند ضعيفيم ولی تو قوی هستی و هر چند فقيريم تو غنی هستی و هر چند ذليليم تو عزيز هستی، پس نظر به فقر و ضعف مفرما بلکه آنچه مقتضای غَنایِ مُطلق و قوّت و قدرت تست ارزانی کن. توئی رحيم توئی رحمن توئی بخشنده توئی مهربان.

ع ع