اِلهَا مَعبُودا مَقصُودا مَحبوبا

وجهم به‌انوارِ وجهت متوجّه و قلبم به‌شطرِ عنايتت مقبل و از تو می‌طلبم عطاءِ قديمت و بخششِ جديدت را. توئی آن توانائی كه به‌يك كلمه، آسمان و زمين را خلق نمودی و مظاهرِ قوّت و قدرت و عظمت و فضل و جود و كرمت قرار فرمودی تا صاحبانِ بَصَر آثار قدرت و عظمتت را در كُلّ اشياء ملاحظه نمايند و بر بزرگيت گُواهی دهند. ای خدا، فقير را از بابِ غَنايت محروم منما و از دريایِ بخششت منع مكن. توئی صاحبِ عطا و قادر و توانا والمُهيمنُ عَلَی الاَسماء.