هواللّه

ای پـروردگار، ما گنه‌کاریم و تـو آمرزگار ما ستمکاریم و تو بزرگوار، خطا بپوش گنه ببخش قصور عفو کن، بینا کن و شنوا، هوشیار فرما و دانا، مُتِنبّه کن و مُتِذَکّر، مُتِضَرّع فرما و مُتِفَکّر، مَلجأ و پناهی و مرجع صبحگاه، آگاهی و گُواه که جز تو نجویم و به غیر راهت نپویم و جز ثنایت نگویم. ای یزدان مهربان، مستحقّ رأفت و عنایتیم و محتاجِ عَفو و مَغفِرَت. دادرسا به فریاد رس. اِنَکَ اَنتَ الرّحمَن الرّحیم.

ع ع