هوالأبهی‌الأبهی

ای یزدان پاک، این بندۀ دیرین را اندوهگین مخواه، شادمانی آسمانی بخش و فَرّ یزدانی بده، ستارۀ روشن نما و گُلِ گلشن کن، سَروَر آستان نما و افسر جهانِ بالا بر سر نه، رویش را بدرخشان و گوهرش را بیفشان، جانش را مُشکبار کن و دلش را گُلزار نما تا بویِ خویِ خوشش جان‌پرور گردد و پرتوِ رویش افزون از ماه و اختر. توئی مهربان و توئی بخشنده و توانا.