هُوالابهی
ای خداوند مهربان، ما گنهکاريم و تو آمُرزگار و ما تبهکاريم و تو عَفُوّ غَفّار، هر چند موجِ گنه اوج گرفته است ولی به عَفو و غُفرَانت معتمديم و هر چند سيلِ عِصيان در نهايتِ طُغيان است ولی به بخشش و احسانت مُتوَسّليم. ای خدای پر عطا، خطا بپوش دريای رحمت به جوش آور و جامِ مغفرت بنوشان، هر چند ظلمتِ ذُنوب شديد است ولی مَه تابانِ مَغفِرَتت بس مُنير. ای خداوند، اين مستمند را در ايوانِ بلند جای ده و ارجمند فرما و در فَلَکِ غُفران اَخترِ تابان کن و در سايۀ درختِ اميد مسکن و مأوی بخش. توئی غفور و تـوانـا.