هواللّه
ای خداوند، این کنیزِ مُستمَند را در مَلَکوتِ خویش قبول نما و به فیضِ ابدی محظوظ فرما، جامِ عشق بنوشان و نورِ عِرفان بخش، در چشمۀ ایّوب غوطه ده و از مِحَن و آلامِ اخلاقِ بشری شفا بخش، پرتوی از صفات خویش مبذول فرما، آسمانی کن ربّانی نما، روحالقدس بِدَم، به روح وحدت عالم انسانی زنده نما، لسانِ ناطق ده، قلبِ فارغ بخش، حُجَج و بُرهان اِلهام کن و سبب هدایت نفوس فرما. توئی مقتدر و توانا و توئی کریم و رحیم و دانا.