هواللّه

پاک یزدانا خداوند مهربانا، شکر تو را که این اِماء را عزیز نمودی و این ناچیزان را تاجِ موهبت بر سر نهادی، دَرِ بخشایش گشودی و رُخ بنمودی و دل‌ها بِرُبودی. ای رَبّ ودود، ستایش نتوانیم و از عهدۀ نیایش بر نیائیم، عاجزیم و ناچیز، قاصریم و بی‌تمیز ولی رویِ تو جوئیم سویِ تو پوئیم ثنایِ تو گوئیم، اسیرِ زنجیرِ محبّتیم و دستگیرِ امیرِ کشورِ موهبت، شکر تو را که شَهد و شِکَر به کام‌ها ریختی و این کنیزان را کامیاب نمودی. الحمد لک و الشّکر لک و الفضل لک و الموهبة منک، انک أنت المقتدر العطوف الرّؤوف.

ع ع